- słuszny pogląd (właściwy pogląd) - zrozumienie konieczności przebywania w medytacyjnym zrównoważeniu
- słuszne postanowienie (właściwe myślenie) - wykorzenienie żądzy i nieżyczliwości
- słuszne słowo (właściwa mowa) - wstrzymanie się od kłamstwa i obmowy, używanie mowy w celu przynoszenia pożytku innym
- słuszny czyn (właściwe postępowanie) - przestrzeganie Pięciu Przykazań

Pięć buddyjskich przykazań to:
1. Zobowiązuję się przestrzegać nakazu, nie niszczyć żywych istot.
2. Zobowiązuję się przestrzegać nakazu, nie brać tego co nie dane.
3. Zobowiązuję się przestrzegać nakazu, powstrzymywać się od złego seksualnego prowadzenia się.
4. Zobowiązuję się przestrzegać nakazu, powstrzymywać się od niewłaściwej mowy.
5. Zobowiązuję się przestrzegać nakazu, powstrzymywać się przed spożywaniem napojów odurzających i narkotyków, które prowadzą do nieuważności.

- słuszny żywot (właściwe życie) - utrzymywanie się z zajęcia nie wymagającego łamania przykazań
- słuszne dążenie (właściwe dążenie) - dążenie do oświecenia
- słuszne skupienie (właściwe rozważanie) - zastanowienie się nad sprawami myśli i uczuć
- słuszna medytacja (właściwe skupienie) - medytacja prowadząca do zrozumienia, że wszystkie rzeczy, jako złożone i zmienne, pozbawione są realnego bytu, a więc zasadniczo nie różnią się od siebie i cały świat jest jednością

Cztery Szlachetne Prawdy są podstawą nauk buddyjskich, a Szlachetna Ośmioraka Ścieżka częścią praktyczną, któa mówi o dyscyplinie. Razem więc stanowią niepodzielną jedność: Dharma (Nauka) i Vinaya (pali. Dyscyplina).

Buddyzm jest religią autosoteriolegiczną, czyli wskazuje drogę do samowyzwolenia, nie pokazując w Boga. Dlatego w kategoriach religioznawstwa Zachodu opisywany jest jako doktryna ateistyczna.

Głównym założeniem jest, iż u podstawy wszystkiego istnienia tkwi pustka, zwana śunjata. Związane jest to z pustką własnej natury zjawisk, które same nie mogą istnieć. Pojawiają się, trwają jakiś czas i znikają, nie mają niezależnego bytu.

Buddyzm zakłada, iż wszyscy ludzie uwikłani są poprzez swoje namiętności i cierpienia w świat złudzeń, nazywany Maja. Z tego powodu nie mogą dojść do prawdy. Każda pozytywna rzecz obarczona jest negatywami, np narodziny - śmiercią, miłość - jej brakiem, itp. Aby żyć naprawdę, trzeba najpierw zobaczyć rzeczy takimi, jakimi są. Wtedy właściwe działanie przychodzi spontanicznie.

Buddyści wierzą, że karma oznaczająca prawo przyczyny i skutku, przenosi energię z jednego ciała do drugiego. Strumień świadomości, niosący w sobie karmiczne nasiona z poprzednich żywotów manifestuje się w kolejnym ciele, którego kształt i miejsce odrodzenia zależne jest od tychże nasion karmicznych. Gdy znika niewiedza (wiara w osobowe "ja"), znikają także karmiczne przyczyny odradzania się.